تشخیص چهره: چگونه کار می کند و چگونه می توان آن را متوقف کرد.

1- تشخیص چهره چیست؟

تشخیص چهره یک فناوری است که می تواند با استفاده از چهره افراد را شناسایی کند. تشخیص چهره می تواند با مقایسه فرد با یک عکس از این شخص یا با پایگاه داده ای از تصاویر تعدادی از افراد انجام شود

از نظر فنی، سیستم تشخیص چهره ویژگی‌های صورت را برای شناسایی یک فرد بر اساس یک تصویر مشخص و مقایسه می‌کند. از آنجایی که تشخیص چهره رایانه‌ای شامل اندازه‌گیری ویژگی‌های فیزیولوژیکی انسان است، سیستم‌های تشخیص چهره به عنوان عامل بیومتریک، شبیه به تشخیص عنبیه یا اثر انگشت، طبقه‌بندی می‌شوند. اگرچه دقت سیستم‌های تشخیص چهره به‌عنوان یک فناوری بیومتریک پایین‌تر از دو فناوری دیگر است، اما به دلیل سهولت استفاده، به ویژه از طریق دوربینهای نظارتی، به طور گسترده مورد استفاده قرار می‌گیرد. سیستم های تشخیص چهره در مدت زمان بسیار کوتاهی مرسوم شده اند، به عنوان مثال باز کردن قفل گوشی های هوشمند، برنامه ها یا حتی درها. سیستم های تشخیص چهره نیز توسط مجریان قانون برای ردیابی افراد موجود در لیست پیگیری استفاده می شود. در چین از تشخیص چهره در حال حاضر برای نظارت استفاده می شود و همچنین در ایالات متحده برای ردیابی افراد فعال در گفتار محافظت شده استفاده شده است.

2- تشخیص چهره چگونه کار می کند؟

تشخیص خودکار چهره توسط رایانه ای پردازش می شود که ویژگی های یک چهره را با یک یا چند تصویر چهره ذخیره شده در پایگاه داده مقایسه می کند. این سیستم از الگوریتم‌های رایانه‌ای استفاده می‌کند تا جزئیات متمایز در مورد صورت افراد، مانند فاصله بین چشم‌ها یا شکل چانه را مشخص کند. سپس این ها به یک فرمول ریاضی تبدیل می شوند و با داده های سایر چهره ها که در پایگاه داده تشخیص چهره جمع آوری شده اند مقایسه می شوند. داده‌های مربوط به یک چهره خاص، الگوی چهره نامیده می‌شود و از یک عکس متمایز است، زیرا فقط شامل جزئیات خاصی است که می‌تواند برای تشخیص یک چهره از چهره دیگر استفاده شود. برای پیدا کردن یک مسابقه، سیستم چهره را در تصویر تشخیص می دهد، صورت شناسایی شده را تجزیه و تحلیل می کند، تصویر را به یک نمایش ریاضی تبدیل می کند، و در نهایت، این نمایش را با سایرین در یک پایگاه داده مطابقت می دهد. به این ترتیب سیستم تشخیص چهره می تواند شما را به عنوان صاحب واقعی آیفون شناسایی کند یا قفل درب ورودی خانه را برای شما باز کند. برای این موارد استفاده، تشخیص چهره به پایگاه داده عظیمی از عکس ها متکی نیست – به سادگی یک فرد را به عنوان صاحب دستگاه شناسایی و شناسایی می کند، در حالی که دسترسی به دیگران را محدود می کند. از طرف دیگر، رسوایی Clearview خطرات بالقوه تشخیص چهره را نشان داد، سیستم تشخیص چهره می تواند از پایگاه داده تصاویر، حتی تصاویر بارگذاری شده در رسانه های اجتماعی، برای مقایسه آن با تصاویر گرفته شده از یک دوربین نظارت ویژه برای یافتن افراد استفاده کند. در لیست پیگیری گفت که افراد لازم نیست مجرم باشند، مقامات یا شرکت هایی که لیست های نظارتی را مدیریت می کنند می توانند تعیین کنند که چه کسانی باید در این لیست باشند و چه کسانی باید هدف قرار گیرند. به جای شناسایی یک شخص، برخی از سیستم های تشخیص چهره برای محاسبه امتیاز احتمال طراحی شده اند، که نشان می دهد چقدر احتمال دارد که یک فرد ناشناس با یک چهره خاص ذخیره شده در پایگاه داده مطابقت داشته باشد. چنین سیستم هایی معمولاً چندین تطابق بالقوه را به ترتیب احتمال رتبه بندی می کنند.

3- تشخیص چهره چقدر دقیق است؟

حامیان تشخیص چهره اغلب استدلال می کنند که این فناوری هوش مصنوعی برای محافظت در برابر بزرگترین خطرات، مانند حملات تروریستی و قاچاق انسان ضروری است. بدون توجه به چنین ادعاهایی، امروزه تشخیص چهره بیشتر برای جرایم کوچک مانند دزدی از مغازه یا فروش مواد مخدر به ارزش 50 دلار استفاده می شود. استفاده از تشخیص چهره – به ویژه برای تعقیب کیفری – به شدت مورد انتقاد قرار گرفته است زیرا این روش مستعد خطا است. همانطور که توسط EFF توضیح داده شده است، اشتباهات در تشخیص چهره می توانند “منفی کاذب” یا “مثبت کاذب” باشند. “منفی کاذب” زمانی است که سیستم تشخیص چهره نتواند چهره یک فرد را با تصویری که در واقع در یک پایگاه داده وجود دارد مطابقت دهد. به عبارت دیگر، سیستم به اشتباه در پاسخ به یک پرس و جو نتیجه صفر را برمی گرداند.” “مثبت کاذب” زمانی است که سیستم تشخیص چهره چهره یک فرد را با تصویری در پایگاه داده مطابقت می دهد، اما این تطبیق در واقع نادرست است. این زمانی است که یک افسر پلیس تصویری از “جو” را ارسال می کند، اما سیستم به اشتباه می گوید افسر که عکس “جک” است.” به عنوان مثال، در سال 2018 هنگام آزمایش نرم افزار تشخیص چهره آمازون، این ابزار به اشتباه 28 عضو کنگره را به عنوان افرادی که به دلیل ارتکاب جرم دستگیر شده بودند شناسایی کرد. در حالی که سیستم های هوش مصنوعی با گذشت زمان بهتر می شوند، استفاده از تشخیص چهره همچنان مشکل ساز است.

4- آیا تشخیص چهره یک ابزار نظارتی است؟

تشخیص چهره نه تنها یک ابزار نظارتی است، بلکه امکان نظارت کامل بر هر کسی را در هر مکانی فراهم می کند. در حالی که حامیان این فناوری استدلال می کنند که بستگی به نحوه استفاده شرکت ها و مقامات از فناوری دارد، اشکال بالقوه سوء استفاده نامحدود است. تصور دنیایی که در آن دوربین‌ها در هر گوشه‌ای نصب شده‌اند، هر حرکت ما را ردیابی می‌کنند و چهره‌های ما را با پایگاه‌داده‌ای در زمان واقعی تطبیق می‌دهند، نیازی به تخیل زیادی ندارد تا بدانیم در هر زمان چه کسی کجاست. در چنین دنیایی، حق حریم خصوصی از بین رفته و نظارت انبوه در حوزه عمومی کاملاً است. چین یکی از بهترین – یا بهتر است بگویم بدترین – نمونه ها در مورد تشخیص چهره و نظارت جمعی است. نشت پایگاه داده توسط یک شرکت تشخیص چهره چینی گستردگی نظارت را نشان می دهد: تنها در عرض 24 ساعت، بیش از 6.8 میلیون مکان برای ردیابی حرکات افراد بر اساس تشخیص چهره در زمان واقعی ثبت شد. در چین، تصویر همه از 1.4 میلیارد شهروند در پایگاه داده تشخیص چهره قرار گرفته است. صدها میلیون دوربین مداربسته در چین وجود دارد، و تعداد آنها همچنان در حال افزایش است – برای تحقق رویای نظارت دوتوپیایی چین.

5- چگونه تشخیص چهره را متوقف کنیم؟

تشخیص چهره یکی از خطرناک ترین فناوری های نظارتی است. در نتیجه، ما باید برای دفاع از حریم خصوصی، تشخیص چهره را ممنوع کنیم.

خوشبختانه، امروزه شما چندین گزینه برای دفاع از خود در برابر تشخیص چهره دارید.

اطمینان حاصل کنید که تصاویر شخصی را در وب آپلود نمی کنید. اگر هیچ عکسی در مورد شما وجود ندارد که بتوان از آن استفاده کرد، هیچ پایگاه داده ای وجود ندارد که دوربین های مداربسته بتوانند چهره شما را با آن مطابقت دهند. اما مشکلی که رسوایی Clearview به ما نشان داد این است: تصاویر میلیاردها نفر در حال حاضر به صورت آنلاین در سایت های رسانه های اجتماعی ارسال شده اند و شرکت ها می توانند این تصاویر را همراه با برچسب های نام برای ایجاد یک پایگاه داده استفاده کنند.

علاوه بر این، برخی از افراد تمایل دارند تصاویر را در وب سایت ها یا رسانه های اجتماعی آپلود کنند زیرا این بخشی از زندگی اجتماعی آنهاست. اکنون محققان راهی عالی برای انجام این کار پیدا کرده اند و همچنان الگوریتم های تشخیص چهره را فریب می دهند.

فاکس

Fawkes ابزاری است که یک سیستم تشخیص چهره را آموزش می دهد تا با کمی تغییر تصاویر شما قبل از آپلود آنها در وب، چیزهای اشتباهی در مورد شما بیاموزد. به این ترتیب هوش مصنوعی دیگر نمی تواند تصاویر آپلود شده را با چهره واقعی شما مطابقت دهد. با این حال، هنگام آزمایش مجدد نرم افزار فاکس پس از چند ماه، محققان متوجه شدند که سرویس تشخیص چهره مایکروسافت آژور دیگر توسط برخی از تصاویر آنها جعل نشده است. جلوتر ماندن از نرم‌افزار تشخیص چهره یک بازی موش و گربه است و با بهبود هر دو فناوری، همچنان باقی خواهد ماند.

Fawkes را می توانید از اینجا دانلود کنید

LowKey

یکی دیگر از پروژه های تحقیقاتی امیدوارکننده LowKey است. این نرم افزار تصاویر را به نمونه های غیر قابل یادگیری تبدیل می کند. بنابراین وقتی هوش مصنوعی جستجوی تشخیص چهره را انجام می‌دهد، نرم‌افزار تشخیص چهره تصاویر یا سلفی‌های شما را که با LowKey کمی تغییر کرده‌اند، نادیده می‌گیرد. این ابزار مطمئن می شود که نرم افزار هوش مصنوعی چیزی در مورد شما نمی آموزد تا پایگاه داده ای نداشته باشد که بتواند چهره شما را با آن مطابقت دهد.

می توانید LowKey را از اینجا دانلود کنید.