در تلاش برای بهبود کارایی و معیارهای پایداری، ساختمان‌های هوشمند شروع به برداشتن گام های بلندتری کرده اند. همانند شهرهای هوشمند، این ساختارهای متصل بهم یک اکوسیستم کوچک را تشکیل می‌دهند و با مردم، سیستم‌ها و عناصر خارجی اطرافشان تعامل دارند. ساختمان‌های هوشمند فناوری را با داده‌ها و توانایی سیستم‌های ساختمان‌های موجود برای برقراری ارتباط با یکدیگر ترکیب می‌کنند و در نتیجه محیطی هموارتر و هماهنگ‌تر ایجاد می‌کنند که ایمن‌تر و کارآمدتر عمل می‌کند.
افزایش ساختمان‌های هوشمند توسط برخی از عوامل مانند فناوری اینترنت اشیا، نگرانی‌های پس از همه‌گیری در مورد سلامت و ایمنی و بهبود ارتباط اینترنتی افتاده است. این حرکت ها با تغییر مقررات و انطباق با قوانین، در تلاش برای بهبود استانداردها در صنایع پشتیبانی شده است.
فناوری فرآیندها را بهبود می بخشد و به رفع نگرانی ها کمک می کند
ماهیت آنلاین بودن یک ساختمان هوشمند اجازه می دهد تا عوامل مختلفی مانند نظارت امنیتی، کنترل جریان ترافیک و مصرف انرژی ارزیابی و مدیریت شوند. این رفتن به سوی استقبال از کارمندان یا بازدیدکنندگان در فضاهای مختلف بسیار مهم است.
قسمت های مختلف ساختمان هوشمند به راهکارهای خاصی برای همگام شدن با هدف اصلی یک ساختمان نیاز دارند. با در نظر داشتن فضای پذیرش، که در برداشت اولیه هر بازدید کننده تاثیر ویژه ای دارد و باید برای ایجاد فضایی دلپذیر و امن استفاده شود. دوربین‌های شبکه مجهز به نرم‌افزار تحلیلی مربوطه را می‌توان برای دستیابی به این هدف برای مدیریت فضای اشغال شده، راه‌اندازی آلارم ها هنگام ورود بازدیدکننده و ارسال پیام‌هایی که اقدامات انجام شده برای بهبود آسایش افراد را تقویت می‌کند، استفاده کرد. از منظر امنیتی، دوربین ها همچنین می توانند برای نظارت بر فعالیت های مشکوک یا شناسایی افراد مشکوک استفاده شوند.
در نظر داشتن پایداری محیط زیست – هم در داخل ساختمان و هم در شهر
از آنجایی که روز به روز پایداری بیش از پیش در اولویت قرار می گیرد – بویژه پس از همه گیری کووید-۱۹ – مدیریت عوامل مختلف در ساختمان های هوشمند مهم است، زیرا این عوامل می توانند به اهداف کلی زیست محیطی شهر کمک کنند. با انرژی مصرفی ساختمان‌هایی که بخش بزرگی از انرژی جهانی را مصرف می‌کنند، انگیزه زیادی برای کاهش تأثیر آنها از طریق تغییراتی وجود دارد که می‌توانند با استفاده از فناوری اجرا و حفظ شوند.
به عنوان مثال، زمانی که یک منطقه از جمعیت کمتری برخوردار می شود (همانطور که توسط دوربین های شبکه شناسایی می شود)، روشنایی هوشمند می تواند خاموش شود تا زمانی که فرد وارد فضا شود. این اقدامات می تواند به طور موثری مصرف انرژی را کاهش دهد، اما پویا و پاسخگوی نیازهای ساکنین است.
چالش های هوشمندسازی ساختمان ها چیست؟
اگرچه ساختمان‌های هوشمند دارای مزایای فراوانی هستند، پیاده‌سازی فناوری آنلاین با طیف وسیعی از چالش‌ها همراه است. به‌روزرسانی از سیستم‌عامل‌های سنتی به سیستم های مدرن می‌تواند از نظر مالی برای برخی مشاغل پرهزینه باشد. علاوه بر این، زیرساخت های موجود می تواند به دلیل نحوه پیکربندی اولیه سیستم ها، مانع بزرگی باشد. برای رسیدن به ادغام و یکپارچه کردن عملکردهای کلیدی با کارها ساده و یک اکوسیستم متصل، باید کار زیادی انجام شود.
ساختمان هایی که برای آینده ساخته شده اند
همانطور که بخش‌های بیشتری از ساختمان‌های هوشمند برای بهبود کارایی و ساده‌سازی فرآیندها استفاده می‌کنند، به راحتی می‌توان دید که چگونه به اهداف بهره‌وری و پایداری گسترده‌تر برای شهرهای هوشمند کمک می‌کند. ساختمان‌های برخط نقش مهمی را ایفا می‌کنند، نه تنها با کنترل تأثیر فعالیت ها در داخل دیوارهای آن از طریق سیستم مدیریت ساختمان (BMS)، بلکه به تمام ساختمان‌ها و سازه‌ها در اکوسیستم وسیع‌تر شهر کمک می‌کنند. برای مثال، سیستم‌های روشنایی و گرمایش هوشمند می‌توانند تأثیر مستقیمی بر مصرف انرژی ساختمان داشته باشند، زیرا تنها زمانی که فرد وارد یک منطقه خاص یا در ساعات خاصی از روز می‌شود، فعال می‌شود.
به این ترتیب، مقامات شهری می‌توانند چشم اندازی از عملیات در مقیاس کلان داشته باشند و نقشی که هر سازه در رسیدن به اهداف پایداری خود ایفا می‌کند را درک کنند. ساختمان‌های هوشمند همچنین با استفاده از داده‌های جمع‌آوری‌شده از حسگرها برای اطلاع‌رسانی به اقداماتی که ازدحام و دسترسی را محدود می‌کند، رویکرد یکپارچه‌تری را برای بهبود سلامت و ایمنی ساکنان و بازدیدکنندگان – به‌ویژه پس از همه‌گیری – ممکن می‌سازد.
