مسائل و مشکلات امنیت سایبری در نظارت تصویری کدام ها هستند؟

امنیت سایبری باید یک نگرانی مداوم برای مصرف کنندگان و شرکت ها در هر بخش، در سازمان خود، در میان سهامداران و در سراسر زنجیره تامین باشد. صنعت نظارت تصویری نیز از این قاعده مستثنی نیست. به دور از دوران دوربین های مداربسته که اطلاعات کمی داشتند و به شبکه متصل نبودند، پیشرفت در ویدئوهای دیجیتال به این معناست که دوربین های IP متصل و دستگاه های مرتبط در شبکه در معرض خطر هک شدن قرار دارند. اهمیت داده های ضبط شده توسط دوربین های نظارت تصویری – و کارهایی که می توان با آن انجام داد – منجر به نسل جدیدی از مجرمان سایبری شده است که به دنبال اطلاعاتی برای سرقت و فروش هستند.

با این حال، حتی اگر امنیت سایبری به عنوان یک خطر جدی شناخته شود، تنها تعداد انگشت شماری (15٪) از سازمان ها آمادگی کافی برای کاهش یک تهدید سایبری را دارند، همانطور که نظرسنجی انجام شده توسط Axis و Genetec نشان داد. بسیاری (59٪ از مشتریان نهایی) آسیب پذیری های خود را به گردن سیستم های قدیمی می اندازند زیرا آنها را مانعی برای مقابله با تهدیدات اینترنت اشیا می دانند، اما واقعیت این است که هیچ دستگاهی – قدیمی یا جدید – 100٪ در برابر هک مصون نیست. در برخی موارد، شما باید دری را باز کنید تا اجازه دهید کسی وارد یا خارج از سیستم شما شود، این اجتناب ناپذیر است.

محافظت از شبکه و داده هایی که روی مشتریان خود نگه می دارید، نیازی به نصب رمزگذاری روی هر دستگاهی ندارد. برعکس، اولین گام‌ها نیز کارآمدترین و ساده‌ترین هستند: آشنایی با اینترنت اشیاء (IOT) شناسایی آسیب‌پذیری‌های سیستم شما و اجرای بهترین شیوه‌ها برای ایمن نگه داشتن آنها.

در این پست اطلاعاتی در مورد:

• آسیب پذیری های سایبری بالقوه در سیستم های امنیتی
• بهترین شیوه ها: امنیت سایبری دستگاه های نظارتی
• GDPR و حریم خصوصی داده ها برای سیستم های امنیتی
• نیازهای امنیت سایبری در بخش های مختلف صنعت

آسیب‌پذیری‌های سایبری بالقوه در سیستم‌های امنیتی چیست؟

کسب و کارها مبالغ هنگفتی را برای استقرار فناوری امنیت فیزیکی سرمایه گذاری می کنند. با این حال، اغلب سیستم‌های امنیتی فیزیکی مانند دوربین‌ها می‌توانند درب پشتی شبکه‌های فناوری اطلاعات باشند و آن‌ها را به یک خطر امنیتی اصلی برای یک تجارت تبدیل کنند. اجرای فعالانه جدیدترین دفاع سایبری بهترین روش برای تضمین بالاترین سطح امنیت سایبری است.

عوامل زیادی وجود دارند که می توانند در آسیب پذیر شدن یک شبکه نقش داشته باشند که بسیاری از آنها به “بهداشت سایبری” ضعیف شبکه مرتبط هستند. گاهی اوقات، عدم همسویی بین تیم های فناوری اطلاعات و امنیت شما است. عدم اعمال و پیروی از سیاست‌های امنیتی فناوری اطلاعات نیز می‌تواند منجر به عواقب بدی شود. تصادفی نیست که بسیاری از موارد نقض سایبری به دلیل خطای انسانی و نقص در پروتکل و آنچه اغلب به عنوان “سوء استفاده عمدی یا تصادفی از سیستم” از آن یاد می شود، رخ می دهد. به طور مشابه، سیستم‌هایی که به خوبی نگهداری، به‌روزرسانی و مراقبت نمی‌شوند نیز از افزایش چشمگیر آسیب پذیری حملات سایبری رنج می‌برند. این یک تصور غلط رایج است که محافظت از کسب و کارها در برابر تهدیدات با سابقه مهم تر است، در حالی که در عوض به درستی اصول اولیه را کلید می زند.

آسیب‌پذیری‌های سایبری جدید اغلب کشف می‌شوند، اما اینکه آیا این آسیب‌پذیری‌ها خطری حیاتی دارند یا خیر به دو عامل بستگی دارد: اول احتمال اینکه یک آسیب‌پذیری می‌تواند به راحتی مورد سوء استفاده قرار گیرد، دوم تأثیری است که بهره‌برداری از آن می‌تواند بر بقیه سیستم داشته باشد. مراقب رمزهای عبور ضعیف، سیستم های قدیمی و پرسنل آموزش ندیده باشید. بسته به تأثیر بالقوه ای که یک آسیب پذیری می تواند داشته باشد، می توان مشخص کرد که آیا رسیدگی به آسیب پذیری باید اولویت بندی شود یا خیر. در نهایت، در نظر بگیرید که هر چه تعداد دستگاه‌های موجود در سیستم شما بیشتر باشد، احتمال آسیب‌پذیری بیشتر است.

با فناوری جدید، آسیب‌پذیری‌های جدیدی برای حملات سایبری پیچیده نیز پدیدار می‌شود که یکی از نمونه‌های آن هوش مصنوعی (AI) است. استفاده از هوش مصنوعی به بازیگران بد این امکان را می دهد که بیشتر شبیه یک کاربر قانونی شبکه، چه انسان و چه دستگاه، به نظر برسند. با یادگیری رفتارهای شبکه، مجرمان سایبری می توانند بدافزارهای جدید و استراتژی های فیشینگ را توسعه دهند تا کاربران در شبکه را وادار کنند تا درهای مجازی را به روی آنها باز کنند.

البته همین فناوری‌ها برای کسانی که از شبکه محافظت می‌کنند در دسترس است. با توجه به توانایی مشاهده رفتار در کل شبکه، از جمله هر دستگاه و کاربر، سازمان‌ها می‌توانند از هوش مصنوعی برای شناسایی ناهنجاری‌هایی استفاده کنند که در مورد تلاش برای نقض هشدار می‌دهند.

بهترین شیوه ها برای امنیت سایبری دستگاه های نظارتی

حفظ امنیت سایبری در همه دستگاه ها می تواند دشوار باشد. کسب و کارها باید در دو مرحله به امنیت سایبری نزدیک شوند. اول آگاهی است. اگر از آسیب پذیری ها، تهدیدها و مسائل سایبری بالقوه آگاه نباشید، نمی توانید کاری برای جلوگیری از آنها انجام دهید. فروشندگان امنیتی می توانند با ارسال اطلاعات مهم در مورد آسیب پذیری های شناخته شده به مشتریان و شرکا به محض کشف آنها، از این امر پشتیبانی کنند. مرحله دوم کاهش است. هنگامی که یک مشکل بالقوه را شناسایی کردید، باید اقدامات لازم را برای رفع آن قبل از تبدیل شدن به یک تهدید جدی انجام دهید.

مدیریت چرخه عمر دستگاه بسیار مهم است. تعمیر و نگهداری پیشگیرانه بهترین راه برای اطمینان از پایداری و امنیت سیستم است، به همین دلیل است که همیشه باید زمانی که سازنده شما آنها را منتشر می کند، به روز رسانی ها را نصب کنید. ایمن سازی کل شبکه، از جمله تمام دستگاه ها و خدماتی که از آن پشتیبانی می کند، به پشتیبانی فعال زنجیره های تامین فروشنده و سازمان های کاربر نهایی نیز متکی است. به عنوان مثال، آنها می توانند خود را در مورد کنترل های امنیتی مختلف که برای دستگاه ها و خدمات مختلف و غیره در دسترس هستند، آگاه کنند.

در نهایت، دولت‌ها طرح‌هایی را معرفی می‌کنند که الزاماتی را فهرست می‌کنند که یک سیستم باید برآورده کند تا به‌عنوان ایمن شناخته شود. پیروی از این دستورالعمل‌ها همچنین به حمایت از کسب‌وکارها برای انطباق با قوانینی مانند GDPR کمک می‌کند.

GDPR و حریم خصوصی داده ها برای سیستم های امنیتی

وقتی تمام اقدامات لازم را انجام ندهید و داده های خود را در معرض حمله قرار دهید چه اتفاقی می افتد؟ خوب، طبق قوانین GDPR شما می توانید تا 4 درصد از گردش مالی سالانه جهانی یا 20 میلیون یورو جریمه شوید، هر کدام که بالاترین باشد.

بله، GDPR در مورد داده های ضبط شده توسط نظارت امنیتی شما نیز اعمال می شود. طبق این مقررات، هر مدیر شبکه امنیتی باید تمام اقدامات لازم را برای ارائه اطلاعات مختصر، شفاف، قابل فهم و آسان در مورد پردازش داده های آنها توسط سیستم دوربین به افراد تحت نظارت انجام دهد. این بدان معناست که مشتریان در یک مغازه، به عنوان مثال، حق دارند از تماشای آنها و جزئیات ضبط مطلع شوند.

از یک طرف، این ممکن است تنها یک دردسر دیگر برای صاحبان مشاغل به نظر برسد، اما در واقع مقرراتی مانند GDPR – و سایر موارد مانند دستورالعمل NIS – با افزایش آگاهی در مورد اهمیت حفاظت از داده ها چه در سازمان ها و چه برای کاربران نهایی، برای امنیت سایبری بسیار مفید بوده است. .

از دیدگاه فروشنده، این بدان معناست که برای توسعه محصولات نرم افزاری جدید، اطمینان از مطابقت آنها با قوانین در بازارها و مناطق مختلف – از GDPR در اروپا گرفته تا CCPA یا NDAA در ایالات متحده و بسیاری موارد دیگر، کلیدی است.

نیازهای امنیت سایبری در بخش‌های مختلف

پیشنهادات بالا به طور کلی برای هر بخش که از دوربین‌های نظارت تصویری استفاده می‌کند معتبر است، اگرچه با تفاوت‌هایی در رویکرد. به عنوان مثال، در امور مالی، آسیب یک حمله سایبری به اعتبار یک موسسه به عنوان یک مکان امن، در طول زمان می‌تواند از هر ضرر فوری پرهزینه‌تر باشد. از سوی دیگر، زیرساخت‌های نفت و گاز به دلیل دورافتادگی تأسیسات خود با چالش‌های نگهداری بیشتری مواجه هستند.

مراکز داده باید سیاست های دسترسی بسیار دقیقی داشته باشند، در حالی که شهرهای هوشمند باید بر مسئولیت مشترک تکیه کنند که هم شامل خدمات عمومی مانند پلیس یا آتش نشانان و هم خدمات خصوصی مانند مشاغل کوچک می شود.